บทที่ 262 เวลาเผยหัวใจของบุคคล

"ทำไมฉันจะกินไม่ได้ล่ะ" นอร่าถาม พลางกลืนขนมอบคำสุดท้าย ตามด้วยจิบกาแฟ "การอยู่หรือไม่อยู่ของพ่อไม่เคยมีผลต่อความอยากอาหารของฉันเลยนี่นา ใช่ไหม"

เบ็คกี้นั่งอยู่อีกฝั่งของโต๊ะ จ้องมองใบหน้าหมดจดของนอร่า ใจนึกย้อนไปถึงหลายปีแห่งการทรมานที่เธอกับแม่ทำกับนอร่าในบ้านหลังเดียวกัน ประกายบางอย่างที่ไม่อาจร...